***شبکه و کامپیوتر***
به خاطر NAT ، اکثر متخصصان دیگر نگران کمبود فضای آدرس دهی IP نبودند ، اگر شما یک شبکه خانگی داشته باشید ؛ آنوقت تهویه مطبوع ، یخچال ، تلویزیون و دیگر وسائل شما می توانند به شبکه محلی شما اضافه شوند و با تولید کنندگان خود ارتباط برقرار کنند به طوری که هر وسیله در آدرس IP فایر وال با آن شریک خواهد شد . با وجود تمام این دستاوردها ، NAT واقعاً یک شیطان است . یک تکنولوژی که برای پاسخ گویی به تمام مشکلات مهندسان آمده ولی باعث مشکلاتی می شود ، عمیق تر از آنکه NAT ادعای حل آن را دارد . در حقیقت یکی از بزرگترین دلایلی که تکنولوژی های اولیه اینترنت خواهان توسعه IPv6 در سال 1990 شدند جلوگیری از پذیرش گسترش عرضی NAT و گسستگی حاصل از آن و ایجاد یک اتحاد تقریباً کامل بین اجزای اینترنت بود . در یک تجسم ساده ، NAT یک سری از موانع را ایجاد می کند ، کامپیوترهایی که در محدوده فایروال NAT قرار می گیرند می توانند با وب سرور و سرورهای دیگر بر روی اینترنت ارتباط برقرار کنند و حمله های پراکنده ای که روی شبکه صورت می گیرد نمی توانند از NAT گذشته و به کامپیوترهای بدون محافظ داخل NAT آسیبی برساند ، تا این جا این سیستم بسیار خوب کار می کتد . در حقیقت بسیاری از سازمانها از NAT به عنوان سیستم دفاعی اولیه در مقابل هکرها استفاده می کنند . این تکنولوژی باعث می شود که مؤسسات از این که سیستم امنیتی خود را بدین وسیله ارتقاء داده اند به هیجان در آیند . اما امنیتی که به وسیله NAT ایجاد می شود سرابی بیش نیست ، ازدیاد کامپیوترهای کیفی ، ضمیمه های پستی و شبکه های بی سیم باز فرصت های زیادی را برای هکر های زبر دست فراهم می کند که پشت یک NAT پنهان شده و تدارک یک حمله از داخل را ببینند . پس به راحتی مشخص می شود که تنها با اعتماد به یک سیستم دفاعی محیطی نمی توان به یک امنیت نسبی رسید .
